รู้หรือไม่ รูมาตอยด์ ไม่ใช่แค่โรคข้ออักเสบ

ความแตกต่างระหว่างโรครูมาตอยด์กับโรคข้ออักเสบ

รูมาตอยด์เป็นโรคข้ออักเสบเรื้อรัง ที่อาจเกิดข้ออักเสบได้ทุกตำแหน่งทั่วทั้งตัว ตำแหน่งที่ข้ออักเสบ จะมีลักษณะบวม แดง กดเจ็บ และเมื่อสัมผัสจะรู้สึกอุ่น หรือร้อนกว่าตำแหน่งอื่น และหากปล่อยไว้ ไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้องจะเกิดการทำลายข้อ และเกิดข้อผิดรูป พิการอย่างถาวรได้

นอกจากนี้ ผู้ป่วยยังอาจมีภาวะแทรกซ้อนในระบบอื่นๆ จากการอักเสบเรื้อรังภายในร่างกาย เช่น

ภาวะซีด
เหนื่อยง่าย เพลีย ไม่มีแรง
เบื่ออาหาร น้ำหนักลด
โรคซึมเศร้า
กระดูกพรุน
เส้นเลือดฝอยอักเสบ เกิดเป็นผื่น ในบริเวณแขน ขา

หรือ แม้กระทั่งภาวะแทรกซ้อนที่อาจอันตรายถึงชีวิต ได้แก่

ปอดอักเสบ เกิดพังผืด
กระดูกต้นคอกดทับไขสันหลัง
และเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ

วิธีการรักษารูมาตอยด์

หากเริ่มมีอาการปวดข้อ หรือสังเกตเห็นข้อบวม แดง อุ่น หรือร้อน โดยเฉพาะที่บริเวณข้อนิ้วมือ และข้อมือ หรือมีอาการข้อฝืด ตึง แข็งเวลาตื่นนอนในตอนเช้า ถึงแม้จะเป็นมาไม่นานควรจะรีบปรึกษาแพทย์ เพื่อทำการรักษาด้วยขั้นตอนดังนี้
1. การวินิจฉัยจำเป็นต้องอาศัยทั้งประวัติ การตรวจร่างกาย การถ่ายภาพรังสี (x-ray)
2. การตรวจเลือดหาค่ารูมาตอยด์ ( rheumatoid factor)
3. ตรวจหาแอนติบอดีที่จำเพาะต่อโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ (anti-CCP)
4. เข้ารับการรักษาที่ถูกต้องด้วยการใช้กลุ่มยาต้านโรครูมาติก (disease-modifying antirheumatic drugs ; DMARDs) เพื่อลดการอักเสบของข้อ ช่วยชะลอและป้องกันการทำลายข้อได้ในระยะยาว

เป้าหมายในการรักษาโรครูมาตอยด์ในปัจจุบัน มุ่งหวังที่จะให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตที่ดี ไม่ปวดข้อ และทำงานได้เป็นปกติ และลดโอกาสเกิดข้อพิการตามมา ซึ่งการรักษาจะสำเร็จได้ถ้าผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยและรักษาที่รวดเร็ว โดยเฉพาะภายใน 1 ปีแรกเริ่ม